Istnieje wiele różnych sposobów leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu, w tym operacja, leki i zmiana stylu życia. Mogą one pomóc Ci opanować objawy i zapobiec konieczności częstego odwiedzania łazienki. Możesz również rozważyć zastosowanie ćwiczeń dna miednicy, aby wzmocnić swoje dno miednicy i zapobiec mimowolnemu wyciekowi.
Opcje leczenia
Objawowe wysiłkowe nietrzymanie moczu (SUI) jest częstym schorzeniem, w którym istnieje wiele opcji leczenia. Wiele osób ma zdecydowane opinie na temat tego, które z niechirurgicznych metod leczenia są najlepsze dla tego schorzenia, a żadna pojedyncza metoda nie jest idealna. Istnieją różne techniki radzenia sobie z SUI, takie jak zmiana stylu życia i ćwiczenia.
Wysiłkowe nietrzymanie moczu jest spowodowane osłabieniem mięśni dna miednicy i jej struktur wspierających, takich jak cewka moczowa. Stan ten może być łagodny, umiarkowany lub ciężki i może być wynikiem operacji dna miednicy, porodu lub operacji powiększonej prostaty. Jest to wstydliwe dla tych, którzy na to cierpią, ale istnieją możliwości leczenia, które mogą złagodzić objawy i przywrócić ci niezależność.
Niektóre metody leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu są niechirurgiczne, ale mogą zmniejszyć wyciek. Planowe oddawanie moczu jest jedną z metod zmniejszania epizodów i zapobiegania wysiłkowemu nietrzymaniu moczu podczas ćwiczeń lub wykonywania innych czynności fizycznych. Ważne jest, aby upewnić się, że oddajesz mocz przynajmniej co trzy do czterech godzin.
Inną opcją leczenia SUI jest operacja poszerzenia cewki moczowej. Podczas tego zabiegu do cewki moczowej wstrzykiwana jest substancja, która wspomaga cewkę moczową. Zabieg ten jest zazwyczaj procedurą ambulatoryjną i jest obarczony bardzo niskim ryzykiem. Po zabiegu można powrócić do normalnych czynności, ale może być konieczne powtórzenie zabiegu po kilku miesiącach.
Dostawca usług medycznych może przeprowadzić serię badań w celu ustalenia przyczyny wysiłkowego nietrzymania moczu. Badania te obejmują badanie moczu, cystoskopię i badanie ultrasonograficzne. Badanie ultrasonograficzne pozwala lekarzowi ocenić funkcjonowanie dróg moczowych, zwieraczy i cewki moczowej. Wyniki tych badań zostaną wykorzystane do ustalenia planu leczenia.
Procedury leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu
Wysiłkowe nietrzymanie moczu może być leczone różnymi metodami. Zmiany stylu życia, terapia dna miednicy i zabiegi chirurgiczne mogą pomóc w zmniejszeniu lub nawet wyeliminowaniu dyskomfortu. Jedną z opcji chirurgicznych jest tzw. sling surgery, która wykorzystuje chustę chirurgiczną do podtrzymywania cewki moczowej i zapobiegania przeciekom. Operacje te nie są pokrywane przez NHS i powinny być rozważane tylko po dokładnej konsultacji z lekarzem.
Pacjentki mogą również poddać się zabiegowi zakładania pessarów, które pomagają im w wykonywaniu ćwiczeń Kegla. Urządzenia te wchodzą do pochwy i podtrzymują cewkę moczową. Mogą one pomóc w zapobieganiu utracie moczu, ale wymagają częstej wymiany i muszą być ostrożnie stosowane. Dodatkowo mogą powodować krwawienie i infekcje.
Najczęstszą procedurą chirurgiczną w leczeniu wysiłkowego nietrzymania moczu jest zabieg typu sling. Istnieje wiele różnych rodzajów temblaków, w zależności od rodzaju wysiłkowego nietrzymania moczu, na które cierpi pacjentka. Jednym z rodzajów są małoinwazyjne zawiesia syntetyczne, które są szeroko stosowane w leczeniu wysiłkowego nietrzymania moczu u kobiet. Zabieg może być wykonany w znieczuleniu ogólnym lub regionalnym.
Terapie iniekcyjne to kolejna opcja leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu. Terapie te są mniej inwazyjne niż operacja i mogą być bardzo skuteczne w wielu przypadkach. Żel jest wstrzykiwany do cewki moczowej i może pomóc zapobiec wyciekowi. W zależności od stopnia nasilenia wysiłkowego nietrzymania moczu, zabiegi te są doskonałą opcją rozwiązania tego nieprzyjemnego objawu.
Operacja może być konieczna, jeśli leczenie niechirurgiczne nie przynosi efektów. Procedura powinna być omówiona z lekarzem, aby można było określić, który typ jest najlepiej dostosowany do Twoich potrzeb. Chirurg będzie musiał również określić dokładną przyczynę nietrzymania moczu.
Pokarmy i napoje, które powodują wysiłkowe nietrzymanie moczu
Wiele osób z nietrzymaniem moczu powinno unikać pewnych pokarmów i napojów. Należą do nich soda, kawa i napoje energetyczne, ponieważ mają one tendencję do podrażniania pęcherza. Niektóre z tych pokarmów mają również właściwości zapalne. Powinieneś ograniczyć kofeinę i kwaśne soki owocowe i spróbować zastąpić je wodą.
Powinieneś również utrzymywać swoją dietę tak zdrową, jak to tylko możliwe. Zdrowa dieta to taka, która jest bogata w zieleninę i warzywa liściaste, chude białko oraz owoce w odpowiednich porcjach. Oprócz pomocy w utracie wagi, zdrowa dieta może pomóc zmniejszyć objawy nietrzymania moczu. Jedzenie większej ilości warzyw i owoców zwiększy również spożycie błonnika, co pomoże ustabilizować pracę przewodu pokarmowego i poprawić ogólny stan zdrowia.
Jeśli chcesz zmniejszyć ryzyko wystąpienia wysiłkowego nietrzymania moczu, powinnaś unikać pikantnych potraw. Ostre sosy i salsa zawierają związki, które podrażniają wyściółkę pęcherza i przyczyniają się do nietrzymania moczu. Niezależnie od przyczyny, należy unikać lub ograniczać pikantne potrawy. Powinieneś również skonsultować się z lekarzem przed dokonaniem jakichkolwiek zmian w diecie. Twój lekarz może określić, które pokarmy lub napoje powodują objawy nietrzymania moczu i pomóc ci dokonać odpowiednich zmian w twoim stylu życia.
Jeśli cierpisz na wysiłkowe nietrzymanie moczu, powinieneś być świadomy, że stan ten może być dość kłopotliwy. Niektóre osoby mogą nawet unikać chodzenia z dala od łazienki. Ważne jest jednak, aby pamiętać, że objawy te można leczyć. Ćwiczenia, które wzmacniają dno miednicy mogą pomóc w poprawieniu stanu. Inne sposoby leczenia mogą obejmować zastrzyki lub zabiegi chirurgiczne.
Poza wyeliminowaniem napojów alkoholowych, powinieneś również ograniczyć niektóre pokarmy. Może to pomóc kontrolować nietrzymanie moczu i pomóc w opanowaniu objawów. Jednak powinieneś też wiedzieć, że niektóre pokarmy i napoje mogą podrażniać wyściółkę pęcherza.
Ćwiczenia dna miednicy
Ćwiczenia dna miednicy mogą pomóc ci kontrolować nietrzymanie moczu i wzmocnić twoje dno miednicy. Skupiają się one na mięśniach, które unoszą pęcherz i wypychają mocz. Mogą być wykonywane w pozycji leżącej lub stojącej. Kluczem jest upewnienie się, że nie używasz pleców, pośladków lub innych mięśni do wykonania ćwiczenia. Możesz również zrobić wykres lub ustawić przypomnienie w telefonie, aby przypominać sobie o regularnym wykonywaniu tych ćwiczeń.
Ćwiczenia dna miednicy pracują nad wzmocnieniem mięśni, które podtrzymują organy miednicy, w tym pęcherz, odbyt i penisa. Wzmacnianie tych mięśni jest doskonałym sposobem leczenia nietrzymania moczu i może również poprawić twoje życie seksualne. Aby wykonać ćwiczenia dna miednicy, upewnij się, że oddychasz głęboko i rozluźniasz swoje ciało. Nie chcesz napinać swoich mięśni, co może spowodować problemy z nietrzymaniem moczu.
Ćwiczenia dna miednicy są proste do wykonania w dowolnym miejscu. Większość osób wykonuje je w pozycji leżącej lub siedzącej na krześle. Typowa rutyna obejmuje 8-12 skurczów na sesję. Ćwiczenia wykonuje się kilka razy dziennie przez około cztery do sześciu tygodni, a w razie potrzeby można zwiększyć ilość powtórzeń. Należy jednak pamiętać, że potrzeba trochę czasu, aby mięśnie stały się na tyle silne, by zapobiegać nietrzymaniu moczu.
Ćwiczenia dna miednicy są najbardziej skuteczne w połączeniu z biofeedbackiem. Możesz zacząć od leżenia na podłodze i zginania kolan. Alternatywnie możesz stać. Kiedy już opanujesz tę pozycję, możesz spróbować ślizgów na piętach. To ćwiczenie polega na wypychaniu i ściąganiu pępka w kierunku kręgosłupa. Powinieneś utrzymać tę pozycję przez około jedną sekundę przed zwolnieniem i powtórzyć 10 razy.
Chirurgia
Istnieje kilka różnych rodzajów operacji na wysiłkowe nietrzymanie moczu. Każdy rodzaj ma inne ryzyko i korzyści. Twój lekarz może pomóc Ci określić najlepszą procedurę dla Ciebie. Chirurgia może być rozwiązaniem tymczasowym lub stałym. Procedura pomoże twojemu pęcherzowi utrzymać mocz i zapobiec wyciekowi. Czas powrotu do zdrowia będzie jednak różny.
Istnieją trzy opcje chirurgiczne dla wysiłkowego nietrzymania moczu: operacja z użyciem siatki pochwowej, operacja z użyciem chusty pochwowej i operacja z użyciem kolposuspensji. Chociaż wszystkie trzy procedury mogą skutecznie leczyć nietrzymanie moczu, mają pewne ryzyko i skutki uboczne. Kobiety, które zdecydują się na operację, powinny skonsultować się ze swoim lekarzem i rozważyć ryzyko oraz korzyści wynikające z zabiegu przed jego przeprowadzeniem.
Chirurgia w przypadku wysiłkowego nietrzymania moczu nie jest odpowiednia dla każdej kobiety. Operacja może mieć niezamierzone skutki uboczne, w tym zwiększone ryzyko infekcji. Istnieją inne metody leczenia, takie jak zastrzyki z botoksu, które są bardziej prawdopodobne, aby być skuteczne. Ponadto, operacja ma mniejsze szanse na wyleczenie mimowolnych wycieków w porównaniu z innymi opcjami.
Jedno z badań wykazało, że pacjenci z wysiłkowym nietrzymaniem moczu, którzy przeszli operację, byli znacznie bardziej skłonni do doświadczania mniejszej liczby epizodów nietrzymania moczu po niej. Mniej prawdopodobne było również, że będą wymagały dodatkowego leczenia układu moczowego. Po operacji kobiety zgłaszały znacznie lepszą jakość życia niż kobiety, które otrzymały samą fizykoterapię. Konieczne są dalsze badania w celu określenia, które leczenie jest najbardziej skuteczne.
W aktualnym piśmiennictwie nie ma jednoznacznego konsensusu co do tego, która z trzech metod leczenia chirurgicznego jest najlepsza w przypadku wysiłkowego nietrzymania moczu. Niektóre kobiety mogą jednak odnieść większe korzyści z retropubicznego MUS i transobturatorowego MUS niż inne.
Podobne tematy